یکی از نخستین مؤسسات و نهادهایی که کار را بر روی شبکه‌های ارتباطی نسل چهارم آغاز کرد،‌ آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی آمریکا موسوم به DARPA بود. <BR>

وایمکس نیوز - این سازمان در جهت ابداع یک معماری مناسب برای شبکه‌های نسل چهارم تلاش فراوانی کرد و از جمله تلاش کرد تا پروتکل اینترنتی یا IP را تا حد امکان با این استاندارد سازگار کند.
در اوایل دهه جاری که بحث شبکه‌های نسل چهارم مخابراتی مطرح شد روی این ایده نیز کار می‌شد که این شبکه از نظر ماهیت نزدیک به شبکه‌های peer-to-peer باشد تا در آن هر وسیله الکترونیک سیاری و نه فقط گوشی‌ها بتوانند در نقش دریافت کننده اطلاعات و همین طور یک روتر ایفای نقش کنند.
در شبکه‌های نسل 2.5 تلفن همراه زیرساخت‌های لازم برای این کار فراهم شده بود؛ نودهای سوییچ برای ارسال بسته‌های اطلاعات و همین طور برای برقراری تماس‌های صوتی. در شبکه‌های نسل سوم و چهارم زیرساخت‌های سوییچ و این فناوری کنار گذاشته شد و تلاش شد یک شبکه سوییچ جامع و یکپارچه به وجود آید. این بدان معنا بود که به جای فناوری سنتی برقراری تماس‌های صوتی از فناوری جدید IP telephony استفاده شد که از جامعیت و شمول بسیار بیشتری برخوردار بود.
یکی دیگر از مزایایی شبکه‌های نسل چهارم تلفن همراه قابلیت تحرک بالا در عین حفظ کیفیت شبکه است. به عنوان مثال در زمان استفاده از شبکه‌های نسل‌های پایین‌تر امکان قطع ارتباط در حین دریافت دیتا در صورت حرکت و جابجایی سریع بسیار بالاست. علت آن است که در این شبکه‌ها ارتباط رادیویی گوشی کاربر در حین جابجایی از آنتنی به آنتن دیگر ممکن است قطع شده یا به هر علت دچار اختلال شود. اما در شبکه‌های نسل چهارم که مبتنی بر IP هستند، هر ترمینال آدرس IP قبلی را حفظ کرده و در خود نگه می‌دارد و حتی در صورت حرکت وجابه‌جایی اتصال بر مبنای همان پروتکل قبلی ادامه می‌یابد و همین مساله اختلال و قطع سرویس را به حداقل می‌رساند.
استفاده از فناوری IP این حسن را هم دارد که تا زمانی که کاربر در محدوده شبکه مخابراتی نسل چهارم اپراتور خود در حال جابجایی باشد،‌ دچار اختلال نخواهد شد. در واقع مشکلاتی که کاربران شبکه‌های قدیمی‌تر تلفن همراه با آن مواجه هستند،‌ اعم از قطع ناگهانی مکالمه، تغییرات ناگهانی در کیفیت ارتباط، ‌قطع و وصل شبکه دیتا و اتصال به اینترنت، به مقصد نرسیدن پیامک و موارد مشابه در شبکه‌های نسل چهارم محلی از اعراب نخواهد داشت.
بد نیست بدانید پروتکل IP در شبکه‌های نسل چهارم بخشی از استاندارد جدید IP موسوم به IPv6 است. در شبکه‌های سلولی اولیه پروتکل‌ارتباطی محدود به یک لایه فیزیکی و پروتکل‌های لایه دیتا لینک بودند. اما در شبکه‌های نسل چهارم انعطاف پذیری بسیار بالاست و لایه‌های متعددی برای برقراری ارتباط با انواع شبکه‌های بی‌سیم در نظر گرفته شده که از جمله آنها می‌توان به شبکه‌های WLAN، PAN،‌ شبکه‌های ماهواره‌ای، شبکه‌های بی سیم حرفه‌ای شرکت‌های مختلف اشاره کرد.
همان‌طور که قبلا گفتیم سرعت انتقال اطلاعات در شبکه‌های نسل چهارم به 100 مگابیت در ثانیه می‌رسد و نتیجه این امر در دسترس بودن پهنای باند بیش‌تر و نرخ بالاتر انتقال اطلاعات است. این امر به کاربران شبکه‌های نسل چهارم امکان می‌دهد تا بر روی گوشی خود به تصاویر ویدیویی باکیفیت بسیار بالا و حرفه‌ای دسترسی داشته باشند.
این سرویس‌ها دسترسی به خدمات ویدیو کنفرانس را هم به سادگی ممکن می‌کنند و می‌توان در انتظار ابداع کارکردهای چند رسانه‌ای جالب دیگری برای این شبکه‌ها باشیم. تلویزیون اینترنتی که هم‌اکنون صرفا از طریق شبکه‌های پرسرعت دیتا قابل استفاده است بر روی شبکه‌های نسل چهارم هم به سادگی در دسترس خواهدبود.
مجموعه این امکانات و توانمندی‌ها باعث شده تا برای توصیف توانمندی‌های شبکه‌های نسل چهارم تلفن همراه از اصطلاح مخفف MAGIC استفاده شود. 5 حرف این کلمه به ترتیب مخفف Mobile multimedia، Anytime anywhere، Global mobility support، Integrated wireless solution، و Customized personal service هستند. از جمله دیگر ویژگی‌های این شبکه‌ها می‌توان به کارآیی و ثبات بالا در هر زمان و مکان، ‌سازگاری با هر فناوری،‌ پشتیبانی از سرویس‌های چندرسانه‌ای با هزینه کم،‌ شخصی‌سازی و یکپارچگی خدمات اشاره کرد.

منبع: خبرگزاری فارس